بعضی وقت ها من فکر میکنم که پشت بساط دکان ترقی مردیست که میگوید: «آقا ما تلفن به شما می دهیم ولی در عوض شما باید از خلوت و لطف خلوت گزینی دست بردارید. خانم به شما حق رای می دهیم ولی قیمتش اینست که دیگر از حمایت سرخاب سفیداب و چادر چاقچول دل بکنید. آقا شما آسمان را فتح خواهید کرد ولی پرندگان شگفتی خود را از دست خواهند داد و ابرها بوی بنزین خواهند گرفت». داروین ما را به بالای تپه ای رساند که از فراز آن می توانیم برگردیم و راهی را که آمده ایم ببینیم. اما به خاطر این چشم انداز، به خاطر کشف و شهود، و به خاطر این علم ما باید از باورکردن قصه شیرین و شاعرانه سفر تکوین، دست بکشیم.
0 نظر