کتاب اقبال نامه/ سبک رو چون بت قیچاق من بود ... گمان افتاد خود کآفاق من بود ... همایون پیکری نغز و خردمند ... فرستاده به من دارای دربند ... پرندش درع و از درع آهنین تر ...قباش از پیرهن تنگ آستین تر ... سران را گوش بر مالش نهاده ... مرا در همسری بالش نهاده.
0 نظر