کتاب قیصر امین پور در این کتاب قایم شده: نه می پرسم، و نه اصلا لازم می بینم که بپرسم. قدم زدن با قیصر، خودش یکجورایی رفتن به جایی ست. اما نمی دانم چرا فکر آن جای پا یک لحظه دست از سرم بر نمی دارد. شاید به خاطر اینکه دیگر حس می کنم به قول قیصر: (کم الکی) نیستم.
0 نظر