تئوری‌های مدیریت (Management theories) رهیافت‌هایی سنتی به شیوه اداره و مدیریت منابع مادی و انسانی سازمان‌ها می‌باشند. تحقیق درباره صد‌ها سازمان موجب می‌شود تا به دانشی دست یافت که بتوان بدان وسیله بر میزان اثربخشی سازمان افزود. زمینه فعالیت سازمان‌ها طی سالیان دستخوش تغییر می‌شود و سازمان‌ها با انطباق با این تغییرات به حیات خود تداوم می‌بخشند. بنابراین باید گفت تئوری سازمان سیر تکاملی می‌پیماید. اگرچه تئوری‌های سازمان و مدیریت ریشه در تاریخ بشریت دارند اما با مطالعات مکتب کلاسیک مانند فایول، تیلور و وبر شکل گرفته‌اند. بعد از آن به حدی تئوری‌های متعددی مطرح گردید که هارولد کونتز از استعاره جنگل تئوری‌های مدیریت برای توصیف آن استفاده کرده است. تئوری بر مجموعه‌ای از پیش فرض‌ها استوار است که بنای تعدادی از ادعاهای مرتبط و منطقی را شکل می‌دهد. برخی تئوری‌ها عینی‌گرا و برخی ذهنی‌گرا هستند. به علت تفاوت این دو نوع نگاه شناخت شناسانی، شناسایی پیش فرض‌های یک تئوری بسیار حائز اهمیت است. در تئوری سازمان زمانی که مجموعه‌ای از پیش فرض‌های بنیادی شناسایی شوند تئوری به عنوان یک نگاه یا پارادایم بارز شناخته می‌شود. یک مدل مفهومی به طور روشن تئوری‌ها را به عنوان مجموعه‌ای از مفاهیم و روابط بین آنها نشان می‌دهد و همواره توسط نظریه پردازان سازمان جهت ملموس‌تر کردن درک نظری استفاده می‌شود.