کتاب شعر معاصر باران (شمس لنگرودی)/ این شعرها که بوی سکوت می دهند ... از غیبت لب های توست ... کلمات ... مثل زنجره های خشکیده ی تابستانی ... از معنا خالی شدند ... و در انتظار مورچه هایند ... توشه بار زمستانی شان را ... در حفره ی تاریکی خالی کنند.
1 2 3 4 5
متن بررسی *
0 نظر